ՄԽԻԹԱՐՈՒԹԻՒՆ ՏԱԳՆԱՊԻ ԺԱՄԻՆ

1 Այսուհետեւ՝ Իդիթոմի մասին. սաղմոս Ասափի

2 Իմ ձայնով ես Տիրոջը դիմեցի,

իմ ձայնով դիմեցի Աստծուն,

եւ նա նայեց ինձ:

3 Նեղութեանս օրերին Աստծուն փնտռեցի՝

ձեռքերս գիշերով պարզած նրա առջեւ,

եւ չխաբուեցի:

4 Հոգիս չէր ուզում մխիթարուել:

Յիշեցի Աստծուն եւ ուրախացայ,

իսկ երբ հառաչում էի,

նուաղում էր հոգիս իմ մէջ:

Հանգիստ:

5 Աչքերն իմ բաց մնացին գիշերուայ պահին,

խռովուեցի ու չխօսեցի:

6 Խորհեցի հին օրերի մասին,

եւ վաղնջական տարիները յիշեցի:

7 Գիշերը սրտիս հետ խօսեցի,

հառաչելիս տառապում էր հոգիս իմ մէջ:

8 Միթէ յաւէտ մերժելո՞ւ է Տէրն ինձ,

եւ այլեւս չի՞ շարունակելու բարեհաճ լինել:

9 Կամ ընդմի՞շտ զրկելու է ինձ իր ողորմութիւնից,

եւ դադարեցնելո՞ւ է խօսքն իր սերնդից սերունդ:

10 Կամ այլեւս մոռանալո՞ւ է Աստուած գթալ ինձ,

եւ բարկութեամբ մերժելո՞ւ է գթութիւնն իր:

Հանգիստ:

11 Ասացի. «Այժմ հասկացայ. սա է նորացած աջը Բարձրեալի»:

12 Յիշեցի գործերը Տիրոջ,

սկզբից յիշեցի սքանչելագործութիւնները նրա:

13 Մտաբերեցի գործերը քո բոլոր,

եւ քո ձեռակերտների մասին խորհեցի:

14 Աստուա՛ծ, քո ճանապարհները սրբութեան մէջ են.

ո՞ր աստուածն է մեծ՝ մեր Աստծու նման:

15 Դու ես հրաշագործ Աստուածը.

զօրութիւնդ ցոյց տուիր քո ժողովրդին:

16 Բազկովդ փրկեցիր քո ժողովրդին՝

Յակոբի եւ Յովսէփի որդիներին:

Հանգիստ:

17 Քեզ տեսան ջրերն, Աստուա՛ծ,

տեսան քեզ ջրերն ու սոսկացին,

եւ անդունդները խռովուեցին յորդառատ ջրերի ձայնից:

18 Ամպերը ձայն տուին,

ուստի եւ քո նետերը սլացան քո անուի որոտման ձայնից:

19 Երեւացին քո փայլակները տիեզերքի,

եւ երկիրը խռովուեց ու դողաց:

20 Քո ճանապարհները ծովում են,

շաւիղներդ՝ յորդառատ ջրերում,

եւ քո հետքերը չեն երեւում:

21 Քո ժողովրդին ոչխարների պէս առաջնորդեցիր

Մովսէսի եւ Ահարոնի ձեռքով: