ԻՍՐԱՅԷԼԻ ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ ԴԱՍԵՐԸ

1 Ժողովուրդնե՛ր, ո՛ւշ դարձրէք իմ օրէնքներին,

եւ մօտեցրէ՛ք ձեր ականջները բերանիս խօսքերին:

2 Առակով պիտի բացեմ բերանն իմ,

սկզբից եւեթ առակներով պիտի խօսեմ,

3 ինչպէս լսեցինք ու իմացանք դրանք,

եւ ինչպէս մեր հայրերը պատմեցին մեզ:

4 Մենք ոչինչ չթաքցրինք նրանց որդիներից,

միւս սերնդին պատմեցինք օրհնութիւնն ու զօրութիւնը Տիրոջ

եւ այն սքանչելագործութիւնները, որ նա արեց:

5 Յակոբի համար հաստատեց իր վկայութիւնը,

եւ օրէնքներ դրեց Իսրայէլի վրայ,

մէկ անգամ ընդմիշտ պատուիրելով մեր հայրերին,

որ նրանք այդ բոլորը ցոյց տան իրենց որդիներին,

որ սովորեցնեն միւս սերնդին:

6 Որդիները, որ ծնուելու են,

պիտի ելնեն եւ պատմեն դա իրենց զաւակներին,

7 որպէսզի իրենց յոյսը դնեն Աստծու վրայ

եւ չմոռանան Աստծու գործերը՝

հետեւելով նրա պատուիրաններին,

8 որ իրենց հայրերի պէս չար եւ դառնացող ազգ չլինեն,

ազգ՝ որ չուղղեց սիրտն իր,

եւ իր հոգին չհաստատեց Աստծու վրայ:

9 Եփրեմի որդիները ուժեղ աղեղնաւորներ էին,

բայց պատերազմի օրը իրենց կապարճները ետ դարձրին.

10 նրանք չմնացին Տիրոջ ուխտի մէջ

եւ չուզեցին ընթանալ ըստ նրա օրէնքների:

11 Մոռացան նրա երախտիքներն ու այն սքանչելագործութիւնները,

12 որ գործեց նրանց հայրերի առջեւ,

եգիպտացիների երկրում եւ Տայանի դաշտում:

13 Նա ճեղքեց ծովը եւ անցկացրեց նրանց,

ջրերը պահեց ինչպէս տիկերի մէջ:

14 Ցերեկն ամպով առաջնորդեց նրանց,

իսկ ողջ գիշեր՝ հրեղէն լոյսով:

15 Պատռեց ժայռն անապատում,

եւ նրանց խմեցրեց ինչպէս մեծ անդնդից:

16 Ժայռից ջուր բխեցրեց,

եւ ջրերն հոսեցրեց գետերի պէս:

17 Սակայն նրանք շարունակեցին մեղանչել,

եւ աւելի եւս բարկացրին Բարձրեալին անապատում:

18 Փորձեցին Աստծուն իրենց սրտերում՝

կերակուր խնդրելով իրենց համար:

19 Տրտնջացին Աստծուց ու ասացին.

«Միթէ Աստուած կարո՞ղ է սեղան պատրաստել անապատում»:

20 Ճիշտ է, որ նա հարուածեց ժայռին,

եւ ջրեր հոսեցին ու վտակներ բխեցին դրանից:

Բայց կարո՞ղ է նաեւ հաց տալ մեզ

կամ իր ժողովրդի համար սեղան պատրաստել»:

21 Դրա համար էլ Տէրը լսեց այս ու յապաղեց.

հուր բորբոքուեց Յակոբի սերնդի մէջ,

եւ բարկութիւն իջաւ Իսրայէլի վրայ:

22 Նրանք Աստծուն չհաւատացին

ու յոյս չդրին նրա փրկութեան վրայ:

23 Տէրը վերեւից հրաման տուեց ամպերին

ու բացեց դռները երկնքի:

24 Եւ մանանայ տեղացրեց նրանց վրայ որպէս կերակուր:

25 Երկնքի հացը տուեց նրանց,

մարդիկ հրեշտակների հացը կերան.

եւ նա լիուլի ուտելիք իջեցրեց նրանց համար:

26 Հանեց հարաւի հողմը,

եւ իր զօրութեամբ բերեց հիւսիսի կողմը:

27 Նրանց վրայ հողի պէս միս տեղացրեց,

եւ ծովի աւազի պէս՝ թեւաւոր թռչուններ:

28 Նա դրանք նետեց նրանց բանակատեղիի մէջ

եւ նրանց վրանների շուրջը:

29 Կերան եւ լիապէս յագեցան,

իրենց ցանկացածը տուեց նրանց:

30 Եւ նրանք իրենց ցանկութիւնից ոչնչով զուրկ չմնացին:

Մինչ դեռ կերակուրն իրենց բերանում էր,

31 Աստծու բարկութիւնն իջաւ նրանց վրայ.

նրանցից շատերին նա սպանեց

եւ Իսրայէլի ընտրեալներին ոչնչացրեց:

32 Հակառակ այս բոլորի, նրանք նորից մեղանչեցին

ու չհաւատացին նրա հրաշագործութիւններին:

33 Նրանց օրերն ունայնաբար սպառուեցին,

եւ նրանց տարիներն արագ անցան:

34 Երբ Տէրն սպանում էր նրանց,

նրանք փնտռում էին իրեն,

դարձի էին գալիս եւ փութով դիմում էին Աստծուն:

35 Նրանք յիշեցին, որ Աստուած իրենց օգնականն էր,

Բարձրեալն Աստուած փրկիչն էր իրենց:

36 Սիրեցին նրան իրենց բերաններով,

բայց իրենց լեզուներով ստեցին նրան:

37 Նրանց սրտերը շիտակ չէին նրա հանդէպ,

եւ նրանք չհաւատացին նրա ուխտին:

38 Բայց ինքը գթասիրտ էր,

քաւութիւն էր տալիս նրանց մեղքերին

ու չէր կործանում նրանց:

Յաճախ զսպում էր իր բարկութիւնը եւ չէր թափում իր ողջ զայրոյթը:

39 Յիշում էր, որ նրանք մարմին են՝ շունչ,

որ, դուրս ելնելով, այլեւս ետ չի դառնում:

40 Քանի՜-քանի՜ անգամ դառնացրին նրան անապատում,

բարկացրին Բարձրեալին անջրդի վայրում,

41 վերադարձան փորձեցին Աստծուն,

եւ Իսրայէլի սրբին զայրացրին:

42 Չյիշեցին նրա ձեռքը,

ձեռք, որ մի օր փրկեց նրանց իրենց նեղողներից:

43 Չյիշեցին, թէ նա ինչպէս սքանչելիքներ ու զարմանահրաշ գործներ արեց

եգիպտացիների երկրում եւ Տայանի դաշտում:

44 Նրանց գետերն ու անձրեւներն արիւն դարձրեց, որ չխմեն:

45 Նրանց վրայ շնաճանճեր ուղարկեց,

որոնք յօշոտեցին նրանց,

եւ գորտերով նրանց ապականեց:

46 Նրանց բերքը որդնոտութեան մատնեց,

եւ նրանց վաստակը բաժին դարձրեց մարախի:

47 Նրանց այգիները կարկտահար արեց,

եւ նրանց թզենիները ծածկեց եղեամով:

48 Նրանց անասուններին կարկտահար արեց,

եւ նրանց ունեցուածքը հրոյ ճարակ դարձրեց:

49 Նրանց դէմ ուղղեց իր սաստիկ բարկութիւնը՝

բարկութիւնը, զայրոյթն ու նեղուածութիւնը,

չար հրեշտակի ձեռքով տանջանքներ ուղարկեց նրանց վրայ:

50 Նրանց վրայ թափեց իր զայրալից բարկութիւնը,

նրանց հոգին զերծ չպահեց մահուանից,

եւ կոտորեց նրանց անասունները:

51 Նա հարուածեց Եգիպտոսի բոլոր անդրանիկ ծնունդներին՝

իրենց վաստակի առաջնեկներին Քամի վրանների տակ:

Հանգիստ:

52 Իր ժողովրդին քշեց ոչխարների պէս,

եւ ինչպէս հօտ նրանց հանեց անապատ:

53 Նրանց առաջնորդեց յոյսով՝ եւ նրանք չվախեցան,

եւ ծովը ծածկեց նրանց թշնամիներին:

54 Նրանց բարձրացրեց իր սուրբ լեռը՝ լեռն այն,

որ իր Աջն էր նուաճել:

55 Նրանց առջեւից վանեց հեթանոսներին,

իր ժառանգութիւնից բաժին բաշխեց նրանց եւ Իսրայէլի ցեղերին բնակեցրեց նրանց վրաններում:

56 Նրանք փորձեցին, դառնացրին Բարձրեալ Աստծուն

ու նրա վկայութիւնը չպահեցին:

57 Դարձեալ խոտորուեցին ինչպէս իրենց հայրերը,

դարձեալ նմանուեցին ծուռ աղեղի:

58 Դարձեալ բարկացրին նրան իրենց բագիններով,

եւ իրենց կուռքերով շարժեցին նախանձը նրա:

59 Լսեց Աստուած ու զայրացաւ նրանց վրայ,

եւ խիստ անարգեց Իսրայէլը:

60 Մերժեց նա խորանը Սելովի,

խորանն այն, որ հաստատել էր մարդկանց մէջ:

61 Նրանց զօրութիւնը գերութեան մատնեց,

իսկ նրանց գեղեցկութիւնն՝ իրենց թշնամիների ձեռքը:

62 Իր ժողովրդին սրի մատնեց եւ անտեսեց իր իսկ ժառանգութիւնը:

63 Նրանց երիտասարդներին հուրը լափեց,

եւ նրանց կոյսերի համար ոչ ոք չսգաց:

64 Նրանց քահանաները սրի քաշուեցին,

եւ նրանց այրիներին ոչ ոք չվշտակցեց:

65 Տէրը կարծես քնից արթնացաւ,

ինչպէս գինուց սթափուող հսկայ:

66 Նա թշնամիներին ետ շպրտեց՝

յաւիտենական նախատինք տալով նրանց:

67 Մերժեց նա խորանը Յովսէփի,

եւ Եփրեմի ցեղին նա չընտրեց,

68 այլ նա ընտրեց Յուդայի ցեղին,

լեռը Սիոնի, որը եւ սիրեց:

69 Նրա սրբարանը շինեց միեղջերուի նմանութեամբ՝

յաւիտեան գետնի վրայ հաստատելով այն:

70 Ընտրեց Դաւթին՝ իր ծառային, եւ նրան դուրս քաշեց ոչխարների հօտից:

71 Նորածին գառների միջից վերցրեց նրան,

որ հովուի իր ծառայ Յակոբի ցեղին

եւ իր ժառանգութիւնը՝ Իսրայէլը:

72 Նա արածեցնում էր նրանց իր սրտի իմաստութեամբ,

իր անմեղունակ ձեռքերով առաջնորդում էր նրանց: