ԻՐԱԿԱՆ ՃՇՄԱՐՏՈՒԹԻՒՆԸ

1 Երանելի է այն մարդը,

որն ամբարիշտների խորհրդով չի շարժւում,

մեղաւորների ճանապարհին ոտք չի դնում

եւ յանցագործների հետ համախոհ չի լինում,

2 այլ հաճոյք է ստանում Տիրոջ օրէնքներից

եւ գիշեր-ցերեկ խորհում է Նրա պատուիրանների մասին:

3 Նա նման է ջրերի հոսանքի վրայ տնկուած ծառի,

որն իր պտուղը ժամանակին կը տայ,

իսկ նրա տերեւը չի թափուի,

ու ամէն բան, ինչ էլ որ անի, կը յաջողուի նրան:

4 Այսպէս չեն ամբարիշտները, այսպէս չեն,

այլ նման են հողմափոշու, որ հոսում է երկրի երեսին*:

5 Ուստի ամբարիշտները չեն դիմանայ դատաստանին,

ոչ էլ մեղաւորները կը լինեն արդարների հաւաքի մէջ,

6 քանզի Տէրը գիտէ արդարների ճանապարհները,

իսկ ամբարիշտների ճանապարհները կորստեան են տանում:

* Եբրայերէն՝ այլ ...մղեղի պէս, որ քամին ցրում է: